İnsanın bir bütün olduğunu, bu bütünlüğünün içinde aynı zamanda daha da büyük bir bütünün parçası olduğunu kabul eden bakış açısıyla insanın sadece organ ve sistemlerden ibaret olmayıp, beden-zihin-duygu-ruh bütünlüğünde çok boyutlu bir varlık olduğunu benimser.
Bütüncül yaklaşım, her bireyin kendine özgü bir tarzda kendisi, ailesi, çevresi, içinde yaşadığı toplum ve dünya ile çok derin düzeyde bir ilişki ve etkileşim içinde olduğu bağ temeline dayanır.

Bu temelin üzerinde çok boyutluluk kavramı içerisinde kişinin fiziksel, zihinsel, duygusal, ruhsal, sosyal ve varoluşsal olarak kendi içinde bir “denge durumunda” olmasını önerir . Bu denge durumu, arzu edilen sağlıklı olma halini veya daha geniş bir anlatımla mümkün olan en uygun iyilik halinin gerçekleşmesinin tek yoludur.